“Zobaczmy w jaki sposób i co Kościół wykluczył z postu aby ćwiczyć się w umartwieniu naszej woli i miłości własnej. Jeśli zaprzestajemy umartwienia zewnętrznego musimy bardziej zaakcentować umartwienie wewnętrzne. Niezwykle ważną sprawą jest intensywność z jaką działamy, bo coś uczynione z żywą wiarą nie jest powierzchowne, ale czynione bez wahania.
Ofiara żywa:
– intencja: wszystko to, co czynię, czynię dla Pana;
– istota: wszystko to, co czynię, czynię w łasce;
– ofiara: wszystko to, co czynię ofiaruję Naszemu Panu jednocząc się z ofiarą Jezusa, którą uczynił z samego siebie Bogu Ojcu.
Dla tego, kto chce osiągnąć świętość, niewystarczające jest ofiarowanie swoich czynów tylko rano; należy odnawiać ofiarowywanie naszych czynów i umartwień kilkakrotnie w ciągu dnia, jednocząc je z ofiarą Jezusa na Kalwarii; niewystarczające dla nas są te same intencje, do których się przyzwyczajamy; muszą być intencje aktualne, chwila po chwili, minuta po minucie, możliwie aktualne przy każdym naszym działaniu”. Bł. Luigi Novarese
